Actueel
Petitie rouwverlof leidt tot actie in Tweede kamer
De vaste commissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid van
de Tweede Kamer voerde donderdag 25 november een rondetafelgesprek over
rouwverlof. Een van de sprekers was Marrit van Exel, schrijfster van de Survivalgids
voor weduwen en initiatiefneemster van een petitie over rouwverlof.
Kan ik in mijn huis blijven wonen? Hoe krijg ik in mijn eentje de kinderen op tijd op school en bij de sportclub? En de verzekeringen, wat moet ik daarmee doen? Wat moet ik financieel allemaal regelen? Op welke manier zorg ik dat ik weer aan het werk kan? En hoe richt ik überhaupt mijn leven weer in? Wanneer een partner overlijdt, komen dergelijke vragen en de administratieve rompslomp, die nu eenmaal ontstaat wanneer een naaste overlijdt, boven op het verdriet. Een sterfgeval heeft veel impact op een gezin. "Dat is essentieel anders dan wanneer een goede vriend of vriendin overlijdt, hoe hecht de band met diegene ook was.” Marrit van Exel, zelf weduwe en moeder die een kind verloor, pleit ervoor dat rouwverlof binnen het gezin wettelijk wordt geregeld.
Keuzeverlof
Haar petitie voor rouwverlof voor werknemers, die inmiddels
vaker dan 81 duizend keer werd ondertekend, leidde tot een rondetafelgesprek
met de vaste commissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daar lichtten zij
en haar lotgenoten Marleen Oostendorp-Lancee en Barbara Bosman-van Bommel hun
situatie en standpunten toe. De Sociaal-Economische Raad (SER) stelde een
Maatschappelijk Verlofpot voor, waarin ook zaken als mantelzorg zijn opgenomen,
en werkgeversvereniging AWVN wilde rouwverlof in een Persoonlijk Keuzebudget
opnemen. "De valkuil bij deze voorstellen is dat je dan moet kiezen”, zegt Van
Exel. "Volg ik een opleiding of workshops, maak ik gebruik van coaching of ga
ik rouwen? En als het potje leeg is, is rouwverlof niet meer mogelijk. Maar zo
werkt het niet. Voor rouw kun je nu eenmaal niet kiezen.”
Werkgever
Een andere consequentie die het op een hoop gooien van
verschillende soorten verlof heeft, is dat er veel van de werkgever afhangt. Voor
een onderneming met maar een paar werknemers zijn de kosten voor rouwverlof
veel lastiger op te brengen dan voor een grotere organisatie.
Bovendien is niet elke werkgever even begripvol. "Onwetendheid
leidt vaak tot onbegrip”, zegt Van Exel en ze geeft voorbeelden. "Een werkgever
gaf een moeder die weduwe werd een week vrij en stuurde haar bloemen. ‘Het
leven gaat door’, stond er op het kaartje. Een andere werkgever zei bij het
afscheid na de uitvaart ‘Tot maandag!’. Ook zijn er werkgevers die na afloop
van de uitvaart vragen stellen over het werkrooster of die aangeven dat de
werknemer maandag best weer aan het werk kan als de uitvaart op een zaterdag
is.”
UWV
Er moet rust en ruimte zijn om terug te vallen op het
normale leven, ongeacht de werkgever. Van Exel en haar medestanders pleiten
ervoor om rouwverlof op dezelfde manier te organiseren als de verlofregeling
rondom geboorte. "Het is raar dat rouwverlof niet al op een soortgelijke manier
is geregeld”, zegt ze. "Zwangerschaps-, bevallingsverlof en ouderschapsverlof
zijn vastgelegd in een wet. Doordat de salariskosten dan via UWV lopen, komen ze
niet ten laste van de werkgever van wie een werknemer zijn of haar partner
verliest, maar worden over alle werkgevers verdeeld.”
De Tweede kamer werkt intussen aan de kwestie. "De wil en het besef van de noodzaak zijn er”, stelt Van Exel vast.
[Gepubliceerd in Vakblad Uitvaart]
Gonneke Bonting| gonneke@gonnekebonting.nl |0651462002