Verhalen

Publicaties

Wegwezen
Ik schakel een versnelling hoger en trap verbeten tegen de striemende regen in. Ondanks dat het midden in de nacht is, waait het behoorlijk. De kruinen van de bomen zwiepen dreigend heen en weer. Kletterend waait een tak op het fietspad. Ik knijp in de rem, fiets door de berm en ga op de trappers staan om weer vaart te maken. Vluchtig kijk ik over mijn schouder. Het fietspad is verlaten.
Lees verder...

Voorsprong in de duisternis
Heel langzaam schuifelt hij door de kamer. Eerst de schemerlamp. Hij draait de gloeilamp eruit en legt die op de tafel. Dan de hanglamp boven de eettafel en de elektrische kandelaar op het dressoir: alle gloeilampen gaan eruit. 
Daarna laat hij de rolgordijnen neer en sluit met brede stroken isolatieband zorgvuldig alle de kieren goed af. Als laatste plakt hij de kieren rondom de keukendeur dicht. Er komt geen daglicht meer binnen.
Lees verder... 

De tocht van Münster naar Groningen
2014
"Pap?”
"Hmmm?”
"Vertel je nog eens van achteroveroudoom Berend?” Vader keek op van zijn krant. Even leek hij te overwegen wat voorrang had: het laatste nieuws of achteroveroudoom Berend. Donderende en schreeuwende geluiden drongen vaag de ruimte binnen. Er was kermis. Elke jaar opnieuw op deze dag drong het geluid van allerlei kermisattracties zich op in hun kleine woninkje.
Lees verder...

Tijdreiziger
Ik kijk op mijn horloge. Bijna acht uur al. Ik duw harder tegen de trappers. Regen striemt in mijn gezicht. Een plastic zak dwarrelt met een sierlijke boog over een passerende auto. Ik zie het maar registreer het nauwelijks. Over tien minuten ben ik op mijn werk. In gedachten bereid ik de besprekingen van vanmorgen voor, bedenk waarop ik moet letten en wat ik wel en juist niet moet zeggen. Ik nader een kruising.
Lees verder...

Voor het leven
Ze slikt het rotgevoel in haar keel weg en mompelt: "Wat heb ik er een puinhoop van gemaakt.” Door een kier tussen de gordijnen ziet ze hoe Agnes een blok hout in de kachel gooit, het vuur nog eens opport en naar de tafel loopt om een glas rode wijn in te schenken. Ze huivert.
Lees verder...

Kattenkwaad
Het begon met een insect. Ik was zo’n knulletje met een eeuwige snottebel onder zijn neus. Ik vond niets leuker dan struinen, achter bij de sloot, om dan insecten te vangen. Een voor een trok ik de vleugeltjes eraf.
Lees verder...

Onbereikbaar
Met een klap zette hij de fles op de tafel. Buiten begon het te schemeren. Hij stond op, sloot de gordijnen en ging weer in zijn luie stoel zitten. Hij nam een slok jenever.
Een week was hij nu hier.
Lees verder...

Für Elise
‘Au, mijn hoofd. Waar ben ik?’ Voorzichtig draait Ludwig zich om en staart naar het plafond. Zijn hersenen vullen zich langzaam. Een feestende menigte tekent zich af op het plafond. Vrienden, medestudenten, zoenen, felicitaties. ‘Gefeliciteerd Ludwig, we nemen er nog een op je!’, ‘Proost, Lud! Neem er zelf ook een.’ Dan opeens haar hand op zijn schouder: ‘Gefeliciteerd Ludwig en succes verder. Ik ga nu, het was gezellig.’ Hij kijkt haar na als ze naar de deur loopt. Ludwig doet zijn ogen dicht, ze blijft op zijn netvlies hangen. De rest vervaagt.
Lees verder...

Hij houdt van me, hij houdt niet van me
Het is een warme dag geweest. Broeierig, denkt ze, terwijl ze het raam dicht doet. Het begint te waaien en straks zal het onweer wel losbarsten. Ze kijkt over het grasveld naar het fietspad met aan weerszijden de ruisende bomen.
Een eenzame fietser trapt pal tegen de wind in. Iedere keer als hij een trapper naar beneden duwt, ziet ze zijn gespierde been door zijn witte broek.
Lees verder... 

Mijn laatste dag
Het is nog erger dan toen. Ik adem diep in en wandel stevig door. De winter van veertien jaar geleden was ook heel streng. Auto’s strandden, het openbaar vervoer lag plat en telefoonverkeer was nauwelijks mogelijk. Ik ploeter tegen een heuveltje op en laat me aan de andere kant naar beneden glijden.
Lees verder...

Gonneke Bonting| gonneke@gonnekebonting.nl |0651462002