VERA CARASSO OVER FIETSEN LANGS
HET IJ, ZEEZIEK ZIJN & ZEILBOOTDROMEN
Tekst Gonneke Bonting
Naam: Vera Carasso (43)
Werk: directeur museale zaken van
het Scheepvaartmuseum Amsterdam
Schepen: viskotter AM58 Concordia en
een stalen motorvlet
Woont: met Bob van Wely (57), Emma
(17), Nina (15), Sam (15), Friso (13) en kat Tinus
Water: het IJ
Op schepen ‘Door mijn werk bij het
mooiste scheepvaartmuseum van Nederland kom ik regelmatig aan boord van
allerlei schepen. Zelf heeft het museum ook een aardige vloot: het VOC-schip
Amsterdam, ss Christiaan Brunings en de Koningssloep.’ Kunstcollectie ‘De collectie van het museum is me op het lijf
geschreven. Ik ben afgestudeerd op de wisselwerking tussen Oost en West. De
maritieme geschiedenis heeft zo’n grote impact gehad op onze cultuur. En dat is
precies wat je in dit museum terugziet.’ Scheepvaartmuseum‘Zo’n werkplek in de stad waar ik al sinds mijn achttiende woon, in een
zeventiende-eeuws gebouw met een maritieme omgeving, beschouw ik als een
voorrecht. Als je tien jaar geleden had gevraagd waar ik nog eens zou willen
werken, dan had ik dit museum genoemd. Ik werk hier nu tweeënhalf jaar. Elke
dag fiets ik langs het IJ van het mooiste schip naar het mooiste museum van de
stad.’ Altijd al ‘Dat mooiste schip
is de AM58 Concordia. Ik heb eigenlijk altijd al op een schip willen wonen. En
sinds mijn relatie met Bob heb ik een partner die dat gelukkig ook fantastisch
vindt. Bob is duurzaamheidsarchitect, bouwbegeleider en ook buiten zijn werk om
veel met duurzaamheid bezig. Samen maakten we het ontwerp om onze AM58 Concordia om te bouwen tot woonschip.’ Duurzaam ‘Alles wat kan op het gebied
van duurzaamheid hebben we op ons schip toegepast. Zo hebben we 25 zonnepanelen, een
warmtepomp, een warmteterugwinningsunit, flinke isolatie, ledverlichting, een
grijswatersysteem voor de toiletten en een apparaat dat het drinkwater
ontkalkt.’ Mooi verlengd ‘De kotter
was eerst 26 meter lang, maar telt er nu 35. Toch is de oorspronkelijke lijn
heel goed bewaard gebleven. Daarvoor is bijvoorbeeld de stuurhut een eindje
naar voren verplaatst.’ Nieuw hart ‘Het
enige wat pijn deed, was het verwijderen van de originele kromhoutmotor. Maar
precies boven de plek waar die motor stond, staat nu een prachtig
AGA-houtfornuis. Dat voelt als een nieuw hart voor het schip, een waardige
vervanging voor de motor.’ Trots ‘Als
ik het schip nu zie liggen, voel ik me echt trots. Toen we het kochten, lag het
schip al twintig jaar werkeloos te wachten om verbouwd te worden. En nu is de
AM58 Concordia zelfs genomineerd geweest voor de Woonboot van het Jaar-verkiezing.’Zee ‘Varen kan ons schip niet meer,
maar het was toch alleen geschikt voor tochten op zee. En er zijn redenen
genoeg om de zee niet op te willen. Dat ik vreselijk veel last heb van
zeeziekte, vind ik wel een belangrijke. En ik houd erg van binnenwateren.’ Zeilen ‘Ik ben een zeiler. Op mijn
achtste ging ik, kind van niet-zeilende ouders, voor het eerst naar een zeilkamp.
Ik was meteen verkocht. Sindsdien speelt water een grote rol in mijn leven. Zoals
je vanaf het water naar het land kijkt, die open landschappen, dat vind ik prachtig.
En als je me vraagt om weer eens fanatiek mee te doen aan een zeilwedstrijd: ja,
graag!’ Roeien ‘Om in de periodes
tussen zeilkampen ook op het water te kunnen zijn, ben ik in mijn jeugd gaan
roeien. Dat ben ik blijven doen tot de kinderen kwamen.’ Stalen motorvlet ‘Langszij ligt onze stalen motorvlet. Daarmee
maken we vaak tochtjes naar het IJsselmeer en door de grachten. Ik vind dat een
heerlijke manier om op het water te zijn. En ooit komt er nog een zeilboot.’
(Gepubliceerd
in VLOT.)