rubriek Waterman m/v

WATERMAN M/V

BOUKE VELTMAN OVER TOERISTEN, TOERBEURTEN EN TRADITIE

Naam: Bouke Veltman (63)

Werk: scheepsmakelaar en zzp-schipper

Boot: luxemotor de Vagabonde

Woont: met Rian (63) en de hond Lerke

Water: Saône

VIERKANTEMETERKOPERS ‘Wie op een schip woonde, deed veel zelf, voer regelmatig en was niet afhankelijk van nutsvoorzieningen. Nu komen er steeds meer welgestelde mensen die een schip kopen en dat voor drie, vier ton laten ombouwen tot een luxe vrijstaande woning. Het gaat ze niet zozeer om het wonen op het water, maar om de vierkante meters.’ SOLIDARITEIT ‘Ik vind dat jammer. De onderlinge solidariteit verandert. Het is nog niet zoals in sommige flats waar bewoners elkaar op de trap tegenkomen en niet weten wie hun buren zijn. Maar dat veel bewoners op een schip gaan wonen omdat ze voor ruimte kiezen in plaats van voor het gevoel van vrijheid geeft een andere sfeer.’ GEREFORMEERDE JONGERENVERENIGING ‘De smaak van op het water zijn, heb ikzelf te pakken gekregen door de zeilkampen van de Gereformeerde jongerenvereniging.’ KLIPPER ‘Mijn eerste schip was een klipper, die ik kocht toen ik negentien was. Drie jaar woonde ik erop. Ik liet het schip inkorten en verbouwde het. Ik wilde varen met de bruine vloot maar voor het zover was, had ik het schip alweer verkocht. Later is het schip Gaia genoemd en nu zeilt het inderdaad met groepen vanuit Lemmer.’ LIEVER LADING ‘Vanaf mijn zeventiende werkte ik als zeilinstructeur en al voor mijn klipper klaar was had ik wel genoeg van varen met groepen. Reden om een vrachtschip te kopen. Want lading houdt haar mond.’ SPITS ‘Daarom kocht ik de Allegro. Een spits is niet zo groot en kan daardoor op veel plaatsen komen. Ik wilde Europa in. Jarenlang heb ik met kunstmest, bauxiet, kolen en granen in Frankrijk en Nederland gevaren.’ FRANKRIJK ‘Vaak voer ik een maand of negen door Frankrijk. Dan lag de Allegro een paar weken in de buurt van de Notre-Dame of in Reims, Lyon of Arles. Vanaf het schip zag ik toeristen uit bussen stappen, terwijl ik gewoon thuis was. Dat was natuurlijk erg leuk. En het eigen baas zijn, gaf een enorm gevoel van vrijheid.’ SCHIPPERSBEURS ‘Al vanaf 1933 bestond het systeem van beurzen waar bevrachters hun lading aanboden aan de wachtende schippers, keurig op volgorde van binnenkomst. Dat wachten was gezellig, met schippers die elkaar op den duur allemaal kenden. En het was een goed systeem om het varen rendabel te houden en we gunden elkaar vrachten.’ LUXEMOTOR VAGABONDE ‘Dat veranderde toen het beurssysteem in 1998 werd afgeschaft en de bevrachting op de vrije markt terechtkwam. Een paar jaar daarna kwam mijn schip niet door de keuring. Rian en ik waren beiden vijfenveertig en moesten flink investeren. We besloten de spits te verkopen en op onze luxemotor in Amsterdam te gaan wonen. Dat was in 2004.’ FIETSVAKANTIESCHEPEN ‘Ik ging mezelf verhuren als schipper op fietsvakantieschepen, telkens voor twee weken. De opvarenden fietsten dan elke dag naar hun volgende bestemming en ik voer er naartoe met hun slaapplaats en bagage. Later ben ik meer op passagiersschepen gaan varen.’ MAKELAAR‘Als scheepsmakelaar begeleid ik de verkoop van binnenvaartschepen. Ik werk voor de verkoper, maar wil dat koper en verkoper beiden tevreden zijn. Binnenvaartschippers weten precies wat ze zoeken, dat is prettig.’ DIEPGANG ‘De manier waarop ik nu tijdens mijn werk met mensen omga, is veel minder oppervlakkig dan met vakantiegangers. Bijvoorbeeld als een schipper overlijdt en het schip daarom verkocht moet worden, of als een koper het eerste schip dat hij ziet, wil hebben maar ik hem toch adviseer eerst verder te kijken. En tot corona kwam, was er een mooie traditie dat ik met koper en verkoper uit eten ging.’   

[Gepubliceerd in VLOT]